فلسفه برای کودکان و نوجوانان روش جدیدی است که معایب آموزش و پرورش سنتی را ندارد. در آموزش سنتی؛ حافظه محوری، پاسخ محوری، سخنرانی یکطرفه معلم و رقابت برای کسب نمره اساس کار است که موجب می‌شود پرسشگری، مباحثه، گفتگو و مشارکت جمعی، تفکر انتقادی و خلاقیت که از مهم‌ترین مهارت‌های لازم برای زندگی روانی و اجتماعی هستند در کودکان و نوجوانان به حاشیه رانده شود.
برای بزرگسالان و کودکان بسیار مهم است که در موقعیت هایی که می توان از تفاوت ها استقبال و کاوش کرد، حضور داشته باشند و با هم صحبت کنند. فلسفه برای کودکان محفلی را برای گفتگوی آزاد ترویج می کند که در آن شرکت کنندگان به تبادل نظر و عقاید راضی نیستند. آنها سوال می کنند، استدلال ها را غربال می کنند و گزینه های دیگر را بررسی می کنند. بیش از همه، آنها سعی می کنند یکدیگر را درک کنند.
یافتن بعد فلسفی، و بنابراین فرصتی برای تفکر فلسفی، در هر موضوعی در برنامه درسی امکان پذیر است. اگر اراده داشتیم، حتی می توانستیم یک برنامه درسی به آن اختصاص دهیم.
برخی از فواید فلسفه برای کودکان را پرورش مهارت‌های تفکر خلاق و نوآوری، توانمندسازی کودکان در امر گفتگو و یادگیری آداب گفتگو، افزایش مهارت‌های کلامی و شنیداری، پرورش علاقه‌مندی کودکان و نوجوانان به آموختن، پرسشگری، استدلال و پژوهش،کاربردی سازی مفاهیم منطقی و فلسفی در زندگی روزمره، آموزش مهارت‌های زندگی و ارتباط سالم، پرورش هوش اخلاقی و دوری از سلطه‌گری و سلطه‌پذیری ، افزایش عزت نفس و جرئت‌مندی (نه زورگویی و نه زورشنوی)، تقویت تفکر انتقادی و حل مسئله و پرهیز از خشونت برشمرد.
